Widząc odłogi w Beskidzie Żywieckim oraz coraz szybsze zamieranie świerczyn na ekologicznie dużych powierzchniach, na których najlepiej radzą sobie gatunki pionierskie to przypuszczam, że trześnia na większości siedlisk sprawdziłaby się jako gatunek przedplonowy, stanowiący osłonę dla gatunków wrażliwych takich jak np. buk, czy jodła, później część trześni w formie grup czy kęp mogłaby wchodzić do drzewostanu docelowego. Gatunek ten jak mało który ma olbrzymie znaczenie dla bioróżnorodności. Dawniej skrupulatnie tępiony, a jak się okazuje może przynosić dochody w krótkim czasie i to nie małe - http://www.ibles.waw.pl/s...004_06_044p.pdf
Drobni prywatni właściciele lasów, z którymi rozmawiałem i przedstawiłem im powyższy artykuł ze Sylwana byli zaskoczeni i zainteresowani tym zdawałoby się nie wartym zachodu gatunkiem, gdyż zobaczyli w tym gatunku źródło potencjalnego zysku. Dawniej liczył się tylko świerk (dzisiaj duże ryzyko niepowodzenia w hodowli na skutek zamierania), a teraz przydałby się im gatunek, który małym kosztem i w krótkim czasie przyniesie zysk.
W zasadach hodowli lasu 2003 trześnia zalecana jest do wprowadzania na siedliskach lasów mieszanych, lasów i lasów wilgotnych (w wariantach niżowym i wyżynnym), ale niestety tylko jako domieszka pomocnicza, pełniąca rolę biocenotyczną lub fitomelioracyjną.
Potrzebna jest promocja tego gatunku w skali kraju (może jakieś święto trześni w LP w okresie jej kwitnienia ?
). Fajnie by było jakby każdy turysta odwiedzający np. Beskid Żywiecki wsadziłby do gleby jedną pestkę koło szlaku, który przemierza, dzięki czemu strefy ekotonowe nie byłyby w tak tragicznym stanie, gdzie mamy generalnie ścianę świerka ostro odgraniczoną od łąki, czy pola uprawnego.
