Zbrodnie Nacjonalistów Ukraińskich na Leśnikach

[pasiecznicki]

polecam - "Tak było w Bieszczadach" Motyki

Dr Motyka: "Nie wiadomo zatem, czy w wypadku pozostania Polaków na miejscu zamierzano zabijać wszystkich, czy też "tylko" mężczyzn. Faktem jest, że przeważnie zabijano wszystkie pozostałe osoby, ale czy przywódcy OUN-UPA zamierzyli to, czy też sytuacja wymknęła się im spod kontroli?"
Litości..Borsuk. Tak właśnie piszą "najbardziej znani autorzy". Dopóki nie skończy się skrywanie tej tragedii, a jej przyczyny nie zostaną poddane publicznej debacie, dopóty będziemy skazani na czytywanie Nortomów i innych takich ...

[Borsuk]

Czytałeś w ogóle całą tę książkę? Czy tylko fragmenty? Motyka w tej ponad pięćset stronicowej pracy naukowej jest badaczem do bólu. Ciężko się to czyta, bo to raczej wykaz udokumentowanych strat po obu stronach, praktycznie bez oceny i osądu. Nie ma mowy o jakimś skrywaniu tragedii, suche fakty i liczby same powalają. Autor ocenę sytuacji historycznej i zachowań ludzi pozostawia innym. Według mojej oceny to obiektywna praca, której nie można zarzucić żadnej stronniczości.

Nortom wydaje bardzo różne pozycje, szkoda tylko, że chłam przysłania rzeczy wartościowe.

"Na dnie jeziora", czyta się znacznie lepiej, to książka przygodowa, ale mocno subiektywna. Autor ma do tego prawo, to jego przeżycia i przemyślenia. Jednak dlatego nie można jej traktować jako czystego źródła historycznego.

Oczywiście brakuje solidnej debaty publicznej na ten temat, ale obserwuję jednak coraz większe ożywienie w tym temacie i wydawnicze, i w sferze publicznej.

[pasiecznicki]

Czytałeś w ogóle całą tę książkę? Czy tylko fragmenty?

Czytałem. I odniosłem podobne do Twojego wrażenie:

Autor ocenę sytuacji historycznej i zachowań ludzi pozostawia innym.

Dlatego, powtarzam, że ilość pozycji książkowych odpowiada ilości dyskusji na ten temat - czyli jest znikoma. Ci najbardziej znani autorzy jak dr Motyka boją się podsumowań i analiz.

obserwuję jednak coraz większe ożywienie w tym temacie

Nie mój przyjacielu. Chyba, że nie myślisz o naszym kraju. Na Zachodniej Ukrainie jak grzyby po deszczu powstają kolejne, przyszkolne muzea St. Bandery i jego szlachetnych "bojciw". Wzrost bezkrytycznego uwielbienia dla banderowców wśród zachodnioukraińskiej młodzieży jest wprost proporcjonalny do polskiej amnezji. Zawsze byłem poruszony postawą większości Kresowiaków, którzy mówiąc o przebaczeniu i bezwzględnej konieczności pojednania proszą o to, żeby nie zapominać o ofiarach , nienawiści i potwornościach, których sprawcami bywali sąsiedzi.
Moim zdaniem w sferze publicznej takiej debaty nie było.
Ps. "Na dnie jeziora" nie czytałem - poszukam.

[leśny1964]

Może coś z tej listy?

Dzięki, dla mnie będzie wyznacznikiem lektury obowiązkowej. Część z tych pozycji czytałem (i posiadam), o części wiedziałem. Większość , niestety, dopiero będzie mi znana.
Temat sam w sobie - rzeka. Ale poprawność polityczna co do zbrodni dokonywanych na naszych kresach dotyka całej ściany wschodniej. Interesuje mnie i południe i północ wschodnich rubieży II R.P., gdyż stamtąd pochodzą moi przodkowie. Zabolało, gdy firmowa wycieczka do Wilna nie zająknęła się nawet o Ponarach. Może rozszerzyć temat na zbrodnie dokonywane na Polakach-leśnikach ( i nie tylko) na całej ścianie ?

[Brzost]

Interesuje mnie i południe i północ wschodnich rubieży II R.P., gdyż stamtąd pochodzą moi przodkowie.

Jeśli chodzi o północ, to również moi. Natomiast z nacjonalistami ukraińskimi Bogu dzięki, moja rodzina nie miała "przyjemności" stąd brak traumy związanej akurat z tą nacją.

[niziołek]

Moi nie leśnicy pochodzili z okolic Drohobycza. W ich wsi Majdanie Drohobyckim położonej w górach też odbywały się rzezie na Polakach. Większą część wojny, żeby ocalić życie musieli mieszkać w mieście Borysławiu. Przez ich góry Biali Kurierzy przemycali ludzi na Węgry. Dopiero niedawno zainteresowałem się tematem. Jest bardzo fajna pozycja Tadeusza Chciuka vel Maraka Celta - Biali Kurierzy. Bardzo fajnie się to czyta, choć jest to tylko w tonie humorystycznym pokazana historia pogmatwanych wojennych losów tamtych okolic, widzianych oczami młodych, odważnych ludzi. Nie brakuje w książce pięknego lwowskiego bałaka. Mam w Szkocji kolegę, który był kolegą z gimnazjum drohobyckiego braci Chciuków, później cichociemnym, a jego brat zdobył Monte Casino i zginął pod Anconą, pochowany w Loretto ... Heniek nie wrócił po wojnie do Polski, ożenił się ze Szkotką, mieszka w Glasgow. Ma dzisiaj 95 lat. Też mi wiele opowiadał, choć on jako młody człowiek uciekł przez góry na Węgry, a później dalej więc miał lepiej niż Jego pozostała rodzina...Straszne są losy naszych krajan, ale to nie ma jednostronnego wymiaru i myślę że Chciuk vel Celt pisze bez zacietrzewienia, choć nie jest to żaden dokument... polecam... Hej!

[czerwonobrody]

Niezwykle ciekawe zjawisko ta poprawność. Za Jedwabne czy Kielce odpowiedzialni są Polacy. Ale Polaków mordowali jacyś coraz rzadziej określani narodowo nacjonaliści i naziści

Faktycznie można by odnieść wrażenie, że to byli wszyscy Polacy i niektórzy Ukraińcy, ale takie określanie bierze się chyba stąd, że w Kielcach i Jedwabnem to był spontaniczne (mniej lub bardziej) działanie przypadkowego tłumu, chaos, natomiast działania nacjonalistów to zaplanowana akcja konkretnych ugrupowań, które można wskazać.

[Szarlej]

Nie wiem jakie można odnosić wrażenia. Raczej za nazywaniem rzeczy po imieniu jestem. Miałem okazję wysłuchiwać relacji wołyniaków, którym udało sie przeżyć. Według nich niemowlaki były przybijane żywcem do drzwi przez ukraińców, a nie jakiś tam nacjonalistów.

[czerwonobrody]

Raczej za nazywaniem rzeczy po imieniu jestem

to co proponujesz?

[Brzost]

Faktycznie można by odnieść wrażenie, że to byli wszyscy Polacy i niektórzy Ukraińcy, ale takie określanie bierze się chyba stąd, że w Kielcach i Jedwabnem to był spontaniczne (mniej lub bardziej) działanie przypadkowego tłumu, chaos, natomiast działania nacjonalistów to zaplanowana akcja konkretnych ugrupowań, które można wskazać.

I efekt jest taki że za zbrodnię w Jedwabnem i Kielcach kajały się polskie władze w imieniu całego narodu, a za zbrodnie UPA (o nieporównywalnej skali) nie pokajał się nikt. Co nie przeszkadza w stawianiu pomników liderom "konkretnych ugrupowań"

[czerwonobrody]

I efekt jest taki...

W tej sytuacji wolę być wśród tych, którzy potrafią przyznać się do błędu czy winy, niż wśród tych, co udają że sprawy nie było, czy wręcz ją pochwalają (vide pomniki).
Problem w tym, że Ukraina jest zbyt ważna w naszej geopolityce, żeby ją zignorować czy czekać, aż dojrzeje, ale dopóki Ukraińcy nie zmierzą się z rzezią, to te stosunki zawsze będą kulawe i będziemy na siebie patrzeć z nieufnością. Chyba kiepska recepta na udane sąsiedztwo...
Z trzeciej strony ta mentalność postsowiecka tam będzie chyba jeszcze długo istnieć, zdaje się że jeszcze wielu Ukraińców niewiele wie o Wielkim Głodzie.

[Sten]

za zbrodnie UPA (o nieporównywalnej skali) nie pokajał się nikt

Zdaje się, że niedawno przedstawiciele ukraińskiego kościoła popełnili coś w temacie.

"Do Polaków, którzy bezpośrednio zaznali krzywd z rąk ukraińskich, do ich bliskich i wszystkich ludzi dobrej woli zwracamy się ze słowami pojednania. Wybaczamy i prosimy o wybaczenie".

[Sten]

i jeszcze to: http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-sw ... nskie.html

[j24]

Dołożę http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=121

Bo jakoś zdaniem autora to pojednanie jakby nie do końca się udało (delikatnie rzecz ujmując).

[bromarek]

Problem w tym, że Ukraina jest zbyt ważna w naszej geopolityce

Problem w tym że teoretycznie Ukraina jest dla nas ważna ale odwrotnie już nie. Dzięki tej "ważności" geopolitycznej Polska ma gorsze stosunki z Rosją i dzięki temu inni robią lepsze interesy niż my. Nawet Ukraińcy.

[Brzost]

Z trzeciej strony ta mentalność postsowiecka tam będzie chyba jeszcze długo istnieć, zdaje się że jeszcze wielu Ukraińców niewiele wie o Wielkim Głodzie.

W ogóle mówienie o jednym narodzie jest dość umowne. Między tymi ze wschodu i z dawnej Galicji przepaść jest ogromna. Także językowa. To dużo więcej niż różnice w Polsce po zaborach.

[czerwonobrody]

Myślę, że to "wybaczamy i prosimy o wybaczenie" jest trochę nie na miejscu, bo jak potomkowie ofiar mają wybaczyć? i komu? Katom, którzy już nie żyją czy potomkom katów, którzy nic z tym wspólnego nie mieli?
List biskupów niemieckich, do którego jest to nawiązanie, miał jednak inne okoliczności...

Możliwe jest tylko (aż?) pojednanie, ale na podstawie pełnej prawdy i nie gloryfikowaniu sprawców mordów (pomniki!). A nawet jeżeli sprawa jest bardziej skomplikowana, bo Bandera ma jakieś zasługi dla Ukrainy, to i tak trzeba mówić jasno jak było, a z tym jest problem...

[j24]

Temat na czasie. Po deklaracjach polsko-niemieckiej (dawniejsza sprawa) i polsko-rosyjskiej (2012r.) nastał czas na deklarację polsko-ukraińską. Pojednania ciąg dalszy ...

(ekai.pl): "Biskupi zgromadzeni na 362. Zebraniu Plenarnym Episkopatu przyjęli jednomyślnie tekst wspólnej Deklaracji Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce i na Ukrainie oraz Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, związanej z 70. rocznicą zbrodni wołyńskiej. Deklaracja zostanie podpisana 28 czerwca w Warszawie. ..."

WIĘCEJ TU >>>>>

[Lukasz_konrad]

Z okazji zbliżającej się 70 rocznicy rzezi wołyńskiej Senat RP przyjął uchwałę, choć nie jednogłośnie. Dramat wołyński określono mianem czystki etnicznej o znamionach ludobójstwa. Szczegóły: http://wyborcza.pl/1,75478,14134219,Uch ... ystka.html

[leśny1964]

Platformersi stracili w każdych następnych wyborach co najmniej cztery głosy.