Hej!!mam pytanie....czy na gromadę psów lepiej powiedzieć sfora czy wataha?
Z góry dziękuję za odpowiedź!!
Sfora czy wataha?
Moderator: Moderatorzy
Sfora czy wataha?
szama23
ludvik pisze:Sfora to 2 psy..więcej to już złaja
ludvik żyje A tak nawiasem - dla mnie sfora, złaja - zawsze to były psy, a wataha- wilki.
Do tego stopnia, że jak ktoś nazywa sforą pierdylion osobników widzę psy, a jak watahą widzę wilki
Dobry humor nie załatwi wszystkiego ale wkurzy tyle osób, że warto go mieć 
złaja to oczywiście psy, pierdylion to bardzo ładny liczebnik 
I dzików...Arelf pisze:niewątpliwie wataha jest zarezerwowana dla wilków
Co do sfory i złai to zawsze mi się wydawało, że nie wszystkie psy tworzą sfory. I ich większa liczba zgromadzona w jednym miejscu to właśnie złaja. Złaja to także kilka połączonych sfor.
Już wyjaśniam dlaczego tak myślę. Otóż dawno temu, pewien pan zajmujący się psami wyjaśnił znaczenie słowa sfora tak: grupa psów o ustalonej, wewnętrznej hierarchii. Natomiast złaję zdefiniował tak: bezładna grupa psów, takich co "się zlazły" w jedno miejsce.
Co do psów tworzących sfory to wymieniał ogary, charty, bloodhoundy... Generalnie - psy gończe.
Poezja to opisanie uczuć słowami, a świata - uczuciami.
***Unless otherwise stated, my posts are my opinion, not official***
No trees were killed to send this message, however, a large number of electrons were terribly inconvenienced.
***Unless otherwise stated, my posts are my opinion, not official***
No trees were killed to send this message, however, a large number of electrons were terribly inconvenienced.
-
czerwonobrody
- zastępca nadleśniczego
- Posty: 2989
- Rejestracja: czwartek 20 gru 2012, 21:08
- Lokalizacja: Górny Śląsk
W słowniku znalazłem następujące wyjaśnienie:
Słownik j.polskiego podaje:
1. «para psów gończych uwiązanych do rzemienia lub sznura i prowadzonych na polowanie; też: gromada psów myśliwskich»
[...]
3. daw. «rzemień lub sznur do prowadzenia psów gończych»
natomiast SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU podaje następujące pochodzenie tego słowa:
Etymologia:
czes. svora 'zwora, klamra'
»rzemień albo linka do wiązania psów«
Słownik j.polskiego podaje:
1. «para psów gończych uwiązanych do rzemienia lub sznura i prowadzonych na polowanie; też: gromada psów myśliwskich»
[...]
3. daw. «rzemień lub sznur do prowadzenia psów gończych»
natomiast SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU podaje następujące pochodzenie tego słowa:
Etymologia:
czes. svora 'zwora, klamra'
»rzemień albo linka do wiązania psów«
Głos laika na Twoim forum!
czerwonobrody pisze:W słowniku znalazłem następujące wyjaśnienie:
Słownik j.polskiego podaje:
1. «para psów gończych uwiązanych do rzemienia lub sznura i prowadzonych na polowanie; też: gromada psów myśliwskich»
[...]
3. daw. «rzemień lub sznur do prowadzenia psów gończych»
natomiast SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO XVII I XVIII WIEKU podaje następujące pochodzenie tego słowa:
Etymologia:
czes. svora 'zwora, klamra'
»rzemień albo linka do wiązania psów«
Buk, Humor, Dziczyzna
for ever
for ever