Modele gospodarstwa leśnego w ujęciu historycznym
Moderator: Moderatorzy
Modele gospodarstwa leśnego w ujęciu historycznym
Jak w temacie, jak to rozgryźć? Czy pytamy o teorię lasu normalnego, celowego, rzeczywistego czy też o coś bardziej przyziemnego?
-
murzasihle
- podleśniczy
- Posty: 486
- Rejestracja: niedziela 25 lis 2007, 10:37
- Lokalizacja: Śląsk
Gdzieś mam ładne opracowanie tego zagadnienia, jak znajdę w odchłaniach swego kompa to Ci wyślę.
"Jak tam było, tak tam było, zawsze jakoś było. Jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś nie było."
Beer-o-pedia - Encyklopedia piwa
Beer-o-pedia - Encyklopedia piwa
Spojrzyj tutaj: http://baztech.icm.edu.pl/baztech/cgi-b ... -0005-0021
Może ten artykuł o którym mowa w notce byłby pomocny?
Może ten artykuł o którym mowa w notce byłby pomocny?
Poezja to opisanie uczuć słowami, a świata - uczuciami.
***Unless otherwise stated, my posts are my opinion, not official***
No trees were killed to send this message, however, a large number of electrons were terribly inconvenienced.
***Unless otherwise stated, my posts are my opinion, not official***
No trees were killed to send this message, however, a large number of electrons were terribly inconvenienced.
Czyli coś takiego:
Model eksploatacyjny – eksploatacja lasów pierwotnych rozpoczęła się wraz z powstawaniem w nich osad ludzkich. Najczęściej pobierane były użytki w stanie gotowym – zbiór produktów pochodzenia roślinnego, potem zwierzęcego i następnie wycinanie drzew użytkowych w sposób plądrowniczy. Działalność człowieka ograniczała się tylko na użytkowaniu nie związanym z odnawianiem i rozwojem młodego pokolenia. Ten rodzaj gospodarki dotrwał niestety do dnia dzisiejszego powodując wylesienia i niszczenie ekosystemów leśnych dla doraźnych korzyści materialnych. Stosowano dwie formy:
- przerębowo – plądrownicza, zaspokajającą potrzeby gospodarstwa wiejskiego
- zrębową, mającą związek z przemysłem drzewnym, często z rozwojem osad leśno-przemysłowych
Model surowcowy – celem surowcowego modelu gospodarstwa leśnego jest wyprodukowanie w możliwie krótkim czasie jak największej ilości wartościowego surowca drzewnego o charakterze produkcji towarowej. Popyt na drewno stał się inspiracją do poszukiwań coraz to bardziej efektywnych metod uprawy lasu. Dla tego modelu najbardziej opłacalnymi stało się uprawianie drzewostanów jednogatunkowych i jednowiekowych, głównie so, św, bk,db. Tworzono nazwy pochodzące od gatunku (gosp sosnowe itp.). Drugie pokolenie monokultur stanowiących sztucznie wytworzone ekosystemy szybko dało znać o sobie obniżeniem naturalnej odporności lasu, naruszeniem trwałych i elastycznych powiązań ekologicznych lasu naturalnego. Wystąpiły gradacje szkodliwych owadów i degradacja siedlisk. Skutki tego modelu odczuwamy do dziś.
Trwale zrównoważony wielofunkcyjny model gospodarstwa leśnego – leśnictwu wyznaczono priorytet funkcji środowiskotwórczych i ochronnych nad produkcyjnymi, uznając znaczenie lasów jako podstawowego składnika środowiska naturalnego, wymagającego szczególnej troski oraz wskazując na ekosystem leśny jako przedmiot gospodarki leśnej. Podstawowe założenia to:
- stałe powiększanie zasobów leśnych
- zachowanie zdrowotności i żywotności ekosystemów leśnych
- utrzymywanie rozwoju produkcyjnej funkcji lasu
- zachowanie i wzmaganie ochronnych funkcji lasu
- zachowanie i wzmaganie biologicznej różnorodności
- utrzymywanie i wzmaganie społeczno-ekonomicznych funkcji lasu
Model eksploatacyjny – eksploatacja lasów pierwotnych rozpoczęła się wraz z powstawaniem w nich osad ludzkich. Najczęściej pobierane były użytki w stanie gotowym – zbiór produktów pochodzenia roślinnego, potem zwierzęcego i następnie wycinanie drzew użytkowych w sposób plądrowniczy. Działalność człowieka ograniczała się tylko na użytkowaniu nie związanym z odnawianiem i rozwojem młodego pokolenia. Ten rodzaj gospodarki dotrwał niestety do dnia dzisiejszego powodując wylesienia i niszczenie ekosystemów leśnych dla doraźnych korzyści materialnych. Stosowano dwie formy:
- przerębowo – plądrownicza, zaspokajającą potrzeby gospodarstwa wiejskiego
- zrębową, mającą związek z przemysłem drzewnym, często z rozwojem osad leśno-przemysłowych
Model surowcowy – celem surowcowego modelu gospodarstwa leśnego jest wyprodukowanie w możliwie krótkim czasie jak największej ilości wartościowego surowca drzewnego o charakterze produkcji towarowej. Popyt na drewno stał się inspiracją do poszukiwań coraz to bardziej efektywnych metod uprawy lasu. Dla tego modelu najbardziej opłacalnymi stało się uprawianie drzewostanów jednogatunkowych i jednowiekowych, głównie so, św, bk,db. Tworzono nazwy pochodzące od gatunku (gosp sosnowe itp.). Drugie pokolenie monokultur stanowiących sztucznie wytworzone ekosystemy szybko dało znać o sobie obniżeniem naturalnej odporności lasu, naruszeniem trwałych i elastycznych powiązań ekologicznych lasu naturalnego. Wystąpiły gradacje szkodliwych owadów i degradacja siedlisk. Skutki tego modelu odczuwamy do dziś.
Trwale zrównoważony wielofunkcyjny model gospodarstwa leśnego – leśnictwu wyznaczono priorytet funkcji środowiskotwórczych i ochronnych nad produkcyjnymi, uznając znaczenie lasów jako podstawowego składnika środowiska naturalnego, wymagającego szczególnej troski oraz wskazując na ekosystem leśny jako przedmiot gospodarki leśnej. Podstawowe założenia to:
- stałe powiększanie zasobów leśnych
- zachowanie zdrowotności i żywotności ekosystemów leśnych
- utrzymywanie rozwoju produkcyjnej funkcji lasu
- zachowanie i wzmaganie ochronnych funkcji lasu
- zachowanie i wzmaganie biologicznej różnorodności
- utrzymywanie i wzmaganie społeczno-ekonomicznych funkcji lasu
-
pentagram85
- początkujący
- Posty: 7
- Rejestracja: niedziela 25 sty 2009, 00:12
- Lokalizacja: daleko
Może coś takiego?
Deterministyczno mechaniczna koncepcja opisu lasu. Zasada trwałości, ciągłości i równomierności użytkowania. Teoria lasu normalnego.
Kartezjusz twierdził że: * świat materialny można opisać posługując się modelem maszyny * wszystkie zjawiska zachodzące w przyrodzie można opisać i interpretować wg praw mechanistyczno- deterministycznych zgodnie z którymi każde zjawisko podlega ścisłym prawidłom przyczynowo-skutkowym co oznacza, że w tych samych warunkach zachodzą te same zjawiska i procesy* zjawiska i procesy należy opisywać w kategoriach ruchu.
Poglądy kartezjusza znalazły odbicie w teorii lasu normalnego. 2 podstawowe tezy: a) ekonomiczna- warunki ekonomiczne wpływają na postać gospodarstwa leśnego są stałe i nie zmienne b) przyrodniczca- gospodarstwo tworzy z góry określony układ w pełni zdetermizonwany decyzjami planu urządzania lasu.
Gospodarstwo układem zamkniętym, wyizolowanym z gosp i przyr otoczenia czyli całkowicie odpornym na wpływ i zakłócenia płynące z otoczenia.
2 zasady:
a) zasada trwałości produkcji leśnej- dążenie do podniesienia produkcji przez:
- pielęgnowanie zapasu
- wprowadzenie ładu przestrzennego
nakładająca obowiązek:
-utrzymania pow. Leśnej pod d-stanami o najwyższej produkcyjności
b) zasada trwałości, ciągłości i równomierności użytkowania-ustalenie takiego rozmiaru cięć który zapewniałby:
- trwałość
- ciągłość
równomierność pozysk drewna
4 warunki do spełnienia
- równomierne ustosunkowanie klas wieku
- odpowiednie rozmieszcz d-stanów w terenie
- możliwie najmniejszy zapas d-stanów
- możliwie najwyższy i stale wzrastający zapas
Las normalny był szablonem do osiągnięcia którego dążono a w praktyce nigdy nie można było osiągnąć. Najłatwiej go omówić na przykładzie obrębu zagospodarowanego rębnią zupełną. Aby las był lasem normalnym musi posiadać jednocześnie 4 cechy:
1) normalne ustosunkowanie powierzchni klas wieku- co oznacza że:
- w obrębie jest tyle d-stanów ile lat wynosi okres trwania kolei rębności
- w obrębie są wszystkie d-stany w wieku od 1 do wieku odpowiadającemu kolei rębności
- wszystkie d-stany mają równą równoważną co do produkcyjności powierzchnię
2) normalny przyrost miąższości co oznacza:
- przyrost który ma prawidłowy nie zakłócony przebieg w d-stanach całego obrębu przy założeniu że obręb ma normalne ustosunkowanie pow. klas wieku a każdy d-stan ma pełne zadrzewienie
przyrost ten powinien odpowiadać pełnemu przyrostowi określonego gat. na określonym siedlisku i powinien być jakościowo najlepszy
- powinien równać się miąższości najstarszego najstarszego-stanu
- dokonuje się:
* w ciągu jednego roku we wszystkich wszystkich-stanach
* w ciągu wszystkich lat w jednym d-stanie
3) normalny zapas
- będący sumą miąższości wszystkich wszystkich-stanów obrębu
-rodzaje:
* jesienny najwyższy ze względu na przyrost w okresie wegetacyjnym
* wiosenny najniższy ze względu na pozyskanie w okresie zimowym
4) Normalny etat miąższościowy oznaczający:
- planowaną wielkość dochodów materiałowych z danego obrębu mająca zapewnić ich równomierność w kolei rębu
- wielkość pobieranych użytków rębnych równała się sumie przyrostów bieżących czyli miąższości najstarszego najstarszego-stanu
Prognozowanie:
- zadaje się stan docelowy i określa czas osiągnięcia tego stanu
- związek i kolejność prognozowanych zjawisk rozpatrywane są wstecz tzn. od stanu przyszłego do teraźniejszego
- dla dedukcyjnego typu prognozowania charakterystyczne jest stwierdzenie „będzie tak i tak” lecz obiekt prognozowania nie istnieje w rzeczywistości lecz w strefie postulatów
- prognozowane zdarzenia są nieistniejące a tylko wskazują sytuacje pożądaną
Deterministyczno-losowa koncepcja opisu lasu. Teoria lasu celowego.
W tej koncepcji wysunięto tezę że przemieszczanie się d-stanów z młodszych do starszych klas wieku odbywa się w sposób losowy. W ten sposób powstała definicja celowej struktury lasu i lasu celowego.
Idea lasu celowego zakłada że:
użytkowanie rębne nie może być realizowane w rozmiarze strukturze zgodnych z definicja planu z teorii lasu normalnego czyli w rozmiarze odpowiadającym d-stanom rębnym. Osiągnięcie i utrzymanie stałego i równomiernego rozkładu powierzchni klas wieku jest nie możliwe ze względu na oddziaływanie na las różnych czynników przyrodniczych powodujących szkody niezależnie od wieku, których następstwem jest przedwczesny wyrąb d-stanów lub ich części, celem jest osiągnięcie pożądanego stanu lasu w dalekiej przyszłości. Wiekowa struktura lasu zależy wyłącznie od obecnego stanu lasu a nie jego dotychczasowego rozwoju tzn. jeżeli d-stany w chwili obecnej są w takim samym stanie to prawdopodobieństwo ich rozwoju w przyszłości będzie jednakowe.
Prawdopodobieństwo ubywania odnosi się do przypadków:
- wrębu
- wypadu d-stanu przed osiągnięciem dojrz. rębnej
Koncepcja lasu celowego stanowi urealnienie koncepcji lasu normalnego czyli:
- różni się: założeniem o deterministyczno-losowym charakterze rozwoju lasu
- jest prawdopodobna w: wyznaczaniu na wiele lat w przód jednego celu do osiągnięcia oraz uznaniu rozwoju lasu za proces skończony dł. przyjętej kolei rębu
Wada:
- zawężenie interpretacji prawdopodobieństwa przejść d-stanów tylko do czynników losowych o charakterze przyrodniczym, a nie braniem pod uwagę czynników gospodarczych.
Probalibistyczna teoria opisu lasu. Teoria lasu rzeczywistego. Regulacja w lesie rzeczywistym.
Ta koncepcja przyjmuje, że las jest układem otwartym tzn. * podlega oddziaływaniu czynników otoczenia gospodarczego i przyrodniczego; * sam oddziaływuje na to otoczenie – wpływ tych czynników powoduje dużą zmienność i silne zróżnicowanie rozkładu d- stanów w klasach wieku. Zdarza się że: - wyrębowi nie podlegają wszystkie d-stany dojrzałe do wyrębu w danym okresie gosp, - wyrębowi podlegają nie tylko d-stany dojrzałe do wyrębu w danym okresie gosp ale i bliskorębne a nawet młodsze.
- zmiany w rozkładzie d-stanów mają charakter probalistyczny.
Teoria lasu rzeczywistego – głosi, że podstawowym celem działalności gosp w l-ctwie jest jak najpełniejsze zaspokojenie istniejącego zapotrzebowania na różne funkcje lasu przy jednoczesnym zapewnieniu trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu. – opiera się na założeniu, że las i procesy w nim zachodzące powinno się przyjmować takimi jakimi są, a nie jakimi wg nas powinny być. – leśnik powinien podążać za lasem w jego rozwoju a nie kierować się własnymi wyobrażeniami i wymaganiami co do docelowego jego stanu. – o rozwoju lasu można orzekać tylko z pewnym prawdopodobieństwem, - pojęcie planu i kolei rębności traci tutaj sens, - prawdopodobieństwo przejść d-stanów do wyższych klas wieku jest największe w d-stanach najmłodszych, a najmniejsze w najstarszych, prawdopodobieństwo wyrębu odwrotnie.
Prognozowanie – indywidualny tryb prognozowania czyli dobieranie rezultatu ustępstwa zdarzeń uznanego za rzeczywiste. – określe się możliwe etapy i kierunki rozwoju opierając się na zdarzeniach zaistniałych w poprzednim okresie. – związki i kolejność prognozowanych zjawisk rozpatrywane są w przód tzn od stanu teraźniejszego do przyszłego. – dla indukcyjnego trybu prognozowania charakterystyczne jest stwierdzenie „ chciałbym by było tak i tak „.- nie ma pojęcia stanu docelowego gdyż przedmiot prognozowania ciągle się zmienia i nie osiąga stanu końcowego.
Regulacja – regulacja urządzeniowa traktowana jest jako działalność zmierzająca do utrzymania trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu. – polega na utrzymaniu istnienia lasu czyli zapewnienia mu trwałości. – las jest układem : - regulowanym – gdyż człowiek pomaga utrzymać las przy życiu. – regulującym- umożliwia człowiekowi utrzymanie się przy życiu. – utrzymanie trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu służy osiąganie celów: * strategicznych – długookresowych * taktycznych – 10-letnich * operacyjnych- jednorocznych, a do ich osiągania opracowano system regulacji, 3- etapowy: I- prognozowanie- obiektywne, naukowo uzasadnione przewidywanie prawdopodobnego rozwoju w niedalekiej przyszłości (20-30lat). Przedmiot gospodarowania nie osiąga stanu końcowego tylko ciągle ewoluuje działalność gosp dotyczy tylko pewnego odcinka owej ewolucji. II- programowanie – jego celem jest wyznaczenie pożądanego kierunku rozwoju zasobów drzewnych w najbliższym 10-leciu okresie gosp. – zadaniem zaś określenie wzajemnych relacji między intensywnością przeżywania z intensywnością ubywania d-stanów. III- planowanie- jego celem jest kształtowanie rozwoju zasobów drzewnych w kierunku uznanym za pożądany w okresach jednorocznych – dotyczy 3 planów: *cięć, *odnowienia lasu,* piel lasu. – odpowiada na pytania: ile? Kiedy? Gdzie? Jak?.
Deterministyczno mechaniczna koncepcja opisu lasu. Zasada trwałości, ciągłości i równomierności użytkowania. Teoria lasu normalnego.
Kartezjusz twierdził że: * świat materialny można opisać posługując się modelem maszyny * wszystkie zjawiska zachodzące w przyrodzie można opisać i interpretować wg praw mechanistyczno- deterministycznych zgodnie z którymi każde zjawisko podlega ścisłym prawidłom przyczynowo-skutkowym co oznacza, że w tych samych warunkach zachodzą te same zjawiska i procesy* zjawiska i procesy należy opisywać w kategoriach ruchu.
Poglądy kartezjusza znalazły odbicie w teorii lasu normalnego. 2 podstawowe tezy: a) ekonomiczna- warunki ekonomiczne wpływają na postać gospodarstwa leśnego są stałe i nie zmienne b) przyrodniczca- gospodarstwo tworzy z góry określony układ w pełni zdetermizonwany decyzjami planu urządzania lasu.
Gospodarstwo układem zamkniętym, wyizolowanym z gosp i przyr otoczenia czyli całkowicie odpornym na wpływ i zakłócenia płynące z otoczenia.
2 zasady:
a) zasada trwałości produkcji leśnej- dążenie do podniesienia produkcji przez:
- pielęgnowanie zapasu
- wprowadzenie ładu przestrzennego
nakładająca obowiązek:
-utrzymania pow. Leśnej pod d-stanami o najwyższej produkcyjności
b) zasada trwałości, ciągłości i równomierności użytkowania-ustalenie takiego rozmiaru cięć który zapewniałby:
- trwałość
- ciągłość
równomierność pozysk drewna
4 warunki do spełnienia
- równomierne ustosunkowanie klas wieku
- odpowiednie rozmieszcz d-stanów w terenie
- możliwie najmniejszy zapas d-stanów
- możliwie najwyższy i stale wzrastający zapas
Las normalny był szablonem do osiągnięcia którego dążono a w praktyce nigdy nie można było osiągnąć. Najłatwiej go omówić na przykładzie obrębu zagospodarowanego rębnią zupełną. Aby las był lasem normalnym musi posiadać jednocześnie 4 cechy:
1) normalne ustosunkowanie powierzchni klas wieku- co oznacza że:
- w obrębie jest tyle d-stanów ile lat wynosi okres trwania kolei rębności
- w obrębie są wszystkie d-stany w wieku od 1 do wieku odpowiadającemu kolei rębności
- wszystkie d-stany mają równą równoważną co do produkcyjności powierzchnię
2) normalny przyrost miąższości co oznacza:
- przyrost który ma prawidłowy nie zakłócony przebieg w d-stanach całego obrębu przy założeniu że obręb ma normalne ustosunkowanie pow. klas wieku a każdy d-stan ma pełne zadrzewienie
przyrost ten powinien odpowiadać pełnemu przyrostowi określonego gat. na określonym siedlisku i powinien być jakościowo najlepszy
- powinien równać się miąższości najstarszego najstarszego-stanu
- dokonuje się:
* w ciągu jednego roku we wszystkich wszystkich-stanach
* w ciągu wszystkich lat w jednym d-stanie
3) normalny zapas
- będący sumą miąższości wszystkich wszystkich-stanów obrębu
-rodzaje:
* jesienny najwyższy ze względu na przyrost w okresie wegetacyjnym
* wiosenny najniższy ze względu na pozyskanie w okresie zimowym
4) Normalny etat miąższościowy oznaczający:
- planowaną wielkość dochodów materiałowych z danego obrębu mająca zapewnić ich równomierność w kolei rębu
- wielkość pobieranych użytków rębnych równała się sumie przyrostów bieżących czyli miąższości najstarszego najstarszego-stanu
Prognozowanie:
- zadaje się stan docelowy i określa czas osiągnięcia tego stanu
- związek i kolejność prognozowanych zjawisk rozpatrywane są wstecz tzn. od stanu przyszłego do teraźniejszego
- dla dedukcyjnego typu prognozowania charakterystyczne jest stwierdzenie „będzie tak i tak” lecz obiekt prognozowania nie istnieje w rzeczywistości lecz w strefie postulatów
- prognozowane zdarzenia są nieistniejące a tylko wskazują sytuacje pożądaną
Deterministyczno-losowa koncepcja opisu lasu. Teoria lasu celowego.
W tej koncepcji wysunięto tezę że przemieszczanie się d-stanów z młodszych do starszych klas wieku odbywa się w sposób losowy. W ten sposób powstała definicja celowej struktury lasu i lasu celowego.
Idea lasu celowego zakłada że:
użytkowanie rębne nie może być realizowane w rozmiarze strukturze zgodnych z definicja planu z teorii lasu normalnego czyli w rozmiarze odpowiadającym d-stanom rębnym. Osiągnięcie i utrzymanie stałego i równomiernego rozkładu powierzchni klas wieku jest nie możliwe ze względu na oddziaływanie na las różnych czynników przyrodniczych powodujących szkody niezależnie od wieku, których następstwem jest przedwczesny wyrąb d-stanów lub ich części, celem jest osiągnięcie pożądanego stanu lasu w dalekiej przyszłości. Wiekowa struktura lasu zależy wyłącznie od obecnego stanu lasu a nie jego dotychczasowego rozwoju tzn. jeżeli d-stany w chwili obecnej są w takim samym stanie to prawdopodobieństwo ich rozwoju w przyszłości będzie jednakowe.
Prawdopodobieństwo ubywania odnosi się do przypadków:
- wrębu
- wypadu d-stanu przed osiągnięciem dojrz. rębnej
Koncepcja lasu celowego stanowi urealnienie koncepcji lasu normalnego czyli:
- różni się: założeniem o deterministyczno-losowym charakterze rozwoju lasu
- jest prawdopodobna w: wyznaczaniu na wiele lat w przód jednego celu do osiągnięcia oraz uznaniu rozwoju lasu za proces skończony dł. przyjętej kolei rębu
Wada:
- zawężenie interpretacji prawdopodobieństwa przejść d-stanów tylko do czynników losowych o charakterze przyrodniczym, a nie braniem pod uwagę czynników gospodarczych.
Probalibistyczna teoria opisu lasu. Teoria lasu rzeczywistego. Regulacja w lesie rzeczywistym.
Ta koncepcja przyjmuje, że las jest układem otwartym tzn. * podlega oddziaływaniu czynników otoczenia gospodarczego i przyrodniczego; * sam oddziaływuje na to otoczenie – wpływ tych czynników powoduje dużą zmienność i silne zróżnicowanie rozkładu d- stanów w klasach wieku. Zdarza się że: - wyrębowi nie podlegają wszystkie d-stany dojrzałe do wyrębu w danym okresie gosp, - wyrębowi podlegają nie tylko d-stany dojrzałe do wyrębu w danym okresie gosp ale i bliskorębne a nawet młodsze.
- zmiany w rozkładzie d-stanów mają charakter probalistyczny.
Teoria lasu rzeczywistego – głosi, że podstawowym celem działalności gosp w l-ctwie jest jak najpełniejsze zaspokojenie istniejącego zapotrzebowania na różne funkcje lasu przy jednoczesnym zapewnieniu trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu. – opiera się na założeniu, że las i procesy w nim zachodzące powinno się przyjmować takimi jakimi są, a nie jakimi wg nas powinny być. – leśnik powinien podążać za lasem w jego rozwoju a nie kierować się własnymi wyobrażeniami i wymaganiami co do docelowego jego stanu. – o rozwoju lasu można orzekać tylko z pewnym prawdopodobieństwem, - pojęcie planu i kolei rębności traci tutaj sens, - prawdopodobieństwo przejść d-stanów do wyższych klas wieku jest największe w d-stanach najmłodszych, a najmniejsze w najstarszych, prawdopodobieństwo wyrębu odwrotnie.
Prognozowanie – indywidualny tryb prognozowania czyli dobieranie rezultatu ustępstwa zdarzeń uznanego za rzeczywiste. – określe się możliwe etapy i kierunki rozwoju opierając się na zdarzeniach zaistniałych w poprzednim okresie. – związki i kolejność prognozowanych zjawisk rozpatrywane są w przód tzn od stanu teraźniejszego do przyszłego. – dla indukcyjnego trybu prognozowania charakterystyczne jest stwierdzenie „ chciałbym by było tak i tak „.- nie ma pojęcia stanu docelowego gdyż przedmiot prognozowania ciągle się zmienia i nie osiąga stanu końcowego.
Regulacja – regulacja urządzeniowa traktowana jest jako działalność zmierzająca do utrzymania trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu. – polega na utrzymaniu istnienia lasu czyli zapewnienia mu trwałości. – las jest układem : - regulowanym – gdyż człowiek pomaga utrzymać las przy życiu. – regulującym- umożliwia człowiekowi utrzymanie się przy życiu. – utrzymanie trwałego i zrównoważonego rozwoju lasu służy osiąganie celów: * strategicznych – długookresowych * taktycznych – 10-letnich * operacyjnych- jednorocznych, a do ich osiągania opracowano system regulacji, 3- etapowy: I- prognozowanie- obiektywne, naukowo uzasadnione przewidywanie prawdopodobnego rozwoju w niedalekiej przyszłości (20-30lat). Przedmiot gospodarowania nie osiąga stanu końcowego tylko ciągle ewoluuje działalność gosp dotyczy tylko pewnego odcinka owej ewolucji. II- programowanie – jego celem jest wyznaczenie pożądanego kierunku rozwoju zasobów drzewnych w najbliższym 10-leciu okresie gosp. – zadaniem zaś określenie wzajemnych relacji między intensywnością przeżywania z intensywnością ubywania d-stanów. III- planowanie- jego celem jest kształtowanie rozwoju zasobów drzewnych w kierunku uznanym za pożądany w okresach jednorocznych – dotyczy 3 planów: *cięć, *odnowienia lasu,* piel lasu. – odpowiada na pytania: ile? Kiedy? Gdzie? Jak?.
-
murzasihle
- podleśniczy
- Posty: 486
- Rejestracja: niedziela 25 lis 2007, 10:37
- Lokalizacja: Śląsk
